Dit gaat verder dan het denken in plaatjes. De zogenaamde beelddenker is over het algemeen een zeer gevoelige, associatieve denker die het liefst vanuit het geheel vertrekt. Hij is heel visueel en ruimtelijk ingesteld. Hij leert het beste als al zijn zintuigen worden aangesproken.
Het (vooral) in beelden denken is een prachtige gave maar kan in het onderwijs tot problemen leiden. Onderwijs wordt toch voornamelijk talig aangeboden en in kleine afgebakende (dus beheersbare) stappen. Het in kleine brokjes onthouden, verwerken en reproduceren van talige informatie is meestal niet de sterkste kant van de beelddenker. Vaak wordt beelddenken in verband gebracht met (etiketten als) dyslexie, dyscalculie, autisme en ad(h)d.
Op praktijk Denken is te doen krijgt het in beelden denkende kind het gereedschap aangereikt waarmee hij zijn talent kan inzetten bij het leren op school (bij spelling, begrijpend lezen, rekenen enzovoort). Hij leert zich meer bewust te worden van de kracht van het visualiseren waardoor het zelfvertrouwen zal toenemen.
Het is belangrijk dat de beelddenker zijn minder sterke kanten (het leren en werken in stapjes, het omgaan met verbale en auditieve informatie) meer gaat ontwikkelen zodat hij mee kan komen in het onderwijs.
Meer weten?
Neem dan vrijblijvend contact met mij op.
